ΠΕΛΤΕΣ ΝΤΟΜΑΤΑΣ

Όπως τον έκαναν παλιά στην Τέμενη. Έχει κάποιο βαθμό δυσκολίας. 

Εγώ έφτιαξα λίγο για να θυμηθώ ακριβώς πως το έφτιαχνε η γιαγιά και η μαμά μου. Για να μην χάνονται αυτές οι παλιές συνταγές.

Υλικά:

ντομάτες γινωμένες, αλάτι,

λαδάκι λίγο πάνω στον έτοιμο πελτέ .

Κόβουμε τις ντομάτες στην μέση οριζόντια.

Τις βάζουμε σε στραγγιστήρι που είναι πάνω σε ταψί (φωτογραφία), τις πασπαλίζουμε με χοντρό αλάτι και τις αφήνουμε στον ήλιο δύο ημέρες σκεπασμενες με τούλι.

Αυτές θα βγάλουν υγρά στο ταψί, αυτο το πετάμε. Η μητέρα μου τις έβαζε σε ξύλινα τελάρα μαναβικής το ένα πάνω στο άλλο (έφτιαχνε πάρα πολύ, για όλο το χρόνο).

Μετά τις βάζουμε σε στραγγιστήρι μακαρονιών αν έχετε με μικρές τρύπες (φωτογραφία πολύ παλαιό), βάζουμε από κάτω την κατσαρόλα, και τις γυροφερνουμε ώσπου στο τέλος μένουν φλούδες και σπόρια τα οποία πετάμε.

Τον πολτό τον βάζουμε σε μαξιλαροθηκη και την κρεμάμε κάπου, ώσπου να μην βγάλει σταγόνα. Ισως και μια ολόκληρη ημέρα. Από κάτω έβαζαν μια λεκάνη και μάζευαν ότι έτρεχε, το έβαζαν στα μπουκάλια και το χρησιμοποιούσαν για φαγητό τις επόμενες μέρες. Ελάμβαναν υπ'όψη τους ότι ήταν αλμυρό και κανόνιζαν αναλόγως το φαγητό τους.

Μετά που θα σταματήσει να τρέχει το αδειάζουμε στην κατσαρόλα και αφήνουμε να βράσει λίγο ώσπου να μην έχει υγρά καθόλου. Το βάζουμε σε βάζα και πάνω πάνω λίγο λαδάκι.

Η μητέρα μου τον έβαζε σε λαήνες (πήλινα πιθάρια γύρω στα 5 και 10 κιλά το καθένα) και έβαζε στο φαγητό μας λίγο, όπως χρησιμοποιούμε σήμερα τον πελτέ τον αγοραστό.

Τον έβραζε στην αυλή με φωτιά από ξύλα μέσα σε καζάνι. Είχε ένα τεράστιο ξύλο και ανακάτευε με δυσκολία θα έλεγα λόγω της ποσότητας και λόγω που ήταν καλοκαίρι και έκανε ζέστη. Φόραγε πάντα ένα μαντήλι στο κεφάλι, ακόμα έχω την μυρωδιά του πελτέ που μύριζε σαν ξυνή ντομάτα... Α, ρε μάνα...

• 
• 
• 
• 
• 
•