ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ

Κολοκυθόπιτα, μία συνταγή από τα πολύ παλιά χρόνια. Από την Κατερίνα Μπομπόκη Μπεχλιούλη μέλος της ομάδας μας. Την έφτιαχναν στην Τέμενη από παλιά, μάλιστα έριχναν την ώρα που ψηνόταν πετιμέζι από πάνω.
Καθαρίζουμε το κολοκύθι από τα σπόρια, ίνες και εξωτερική φλούδα. Το κόβουμε κυβάκια. Βάζουμε στην κατσαρόλα λίγο λάδι και ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Τσιγαρίζουμε να ασπρίσει, ρίχνουμε το κολοκύθι, ένα ποτήρι νερό, αλάτι και πιπέρι, ένα μπολ παγωτού χυλοπίτες.
Αφού πιεί το νερό και χυλώσει ρίχνουμε 3 κ.σ. ζάχαρη, 1 κ.γ. κανέλα, 2 αυγά χτυπημένα, ένα μπολ παγωτού φέτα τριμμένη, 1 βανίλια, 3/4 φλυτζανιού του τσαγιού γάλα και ανακατεύουμε. Αφήνουμε στην άκρη. Φτιάχνουμε το φύλλο με 2 ποτήρια αλεύρι κίτρινο, λίγο λάδι, λίγο αλάτι και νερό χλιαρό όσο πάρει για να γίνει μια ζύμη να ξεκολλάει από το τοίχωμα της λεκάνης.

ΣΥΝΤΑΓΕΣ

Καθημερινές συνταγές θα βρείτε στη σελίδα μας στο Facebook Τέμενη-Αγαπημένη

  • Μάνα... σε θυμάμαι να ζυμώνεις στη σκάφη το γλυκό ψωμί της εννεαμελούς φαμίλιας σου, σε θυμάμαι να πλένεις στη σκάφη ατελείωτα ρούχα με το σαπούνι που μόνη σου έφτιαχνες, σε θυμάμαι να μαγειρεύεις νόστιμα φαγητά και πίτες προσπαθώντας να μας χορτάσεις όλους, σε θυμάμαι να δουλεύεις στα περιβόλια ακούραστη και σιγοτραγουδώντας, σε θυμάμαι τις γιορτές να λάμπεις και να χαμογελάς με το μπλε ταγιέρ και το άσπρο πουκάμισο, 

    Σ ευχαριστώ που με γέννησες, που μας μεγάλωσες με τόση στοργή και αγάπη με αμέτρητα χάδια και φιλιά, έβρισκες πάντα χρόνο για εμάς, όταν είμαστε μικρά δεν ήξερες πολλά παραμύθια ήξερες όμως την μυθολογία και μας την έλεγες.

    Σ’ ευχαριστώ για τις αξίες που μας δίδαξες την αξιοπρέπεια, δοτικότητα, εργατικότητα, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, αγάπη και τόσα άλλα που απλώς τα είχες μέσα σου και τα πέρασες σε εμάς με υπομονή και τον ωραίο τρόπο σου να έχεις για όλα μια παροιμία ή ένα παράδειγμα...

    Ξέρω πως μας κοιτάς από κει ψηλά που είσαι γιατί σε βρίσκω κάθε μέρα μπροστά μου, σε κάθε μου βήμα.Λέω η μαμά μου πως το έφτιαχνε αυτό, τι απόφαση θα έπαιρνε γι’ αυτό, για κείνο... τι θα έλεγε... Χαίρομαι που σου έλεγα συνέχεια πόσο σε αγαπώ κι εσύ μ αγκάλιαζες και έλεγες κι εγώ σας αγαπώ όλα το ίδιο...

    Α ρε μάνα......

    mana
  • Why Cooking Is Therapeutic?

    When you intentionally cook a meal for yourself, you're working on something in your control, which can realistically be accomplished. In addition to the satisfaction of feeling like you've done something right, cooking can be therapeutic for your creative senses, as well. Cooking can also be a community-building exercise that helps you feel connected to the people you love.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ