ΠΡΑΣΟΠΙΤΑ

ΠΡΑΣΟΤΥΡΌΠΙΤΑ, ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΉ ΜΕ ΤΣΑΛΑΚΩΜΈΝΑ ΦΎΛΛΑ
Υλικά:
1 πράσο κομμένο ροδέλες μικρές,
1 σφηνάκι λάδι,
300 γρμ φέτα,
1 κεσεδάκι μικρό γιαούρτι,
3 αυγά,
100 γρμ πεκορίνο,
100 γρμ ανθότυρο,
50 γρμ γάλα,
μοσχοκάρυδο τριμμένο,
πιπέρι και αλάτι με προσοχή.
Θα χρειαστεί και λίγο λαδάκι να λαδώσουμε τα φύλλα.
 
Σε τηγάνι ρίχνω το λαδάκι και το πράσο και σωταρω να ασπρίσει, αφήνω να κρυώσει.
Χτυπάω τα αυγά, ρίχνω το γάλα, τα τυριά τριμμένα και σπασμένα, το πιπέρι, μοσχοκάρυδο, το γιαούρτι,το πράσο, και το αλάτι αναλόγως πόσο αλμυρά είναι τα τυριά.
 
Για το φύλλο:
μισό κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1 σφηνάκι λάδι,
1 σφηνάκι ξύδι,
μισό κ.γ.αλάτι, νερό χλιαρό όσο πάρει.
 
Ζυμώνω, αφήνω να ξεκουραστεί για μία ώρα και ανοίγω ένα φύλλο.
Το στρώνω στο ελαφρώς λαδωμενο ταψί μου.
Μετά ανοίγω ένα δεύτερο φύλλο όσο πιο λεπτό μπορώ, το στρώνω σαν τσαλακωμένο πάνω στο πρώτο φύλλο το οποίο έχω λαδώσει ελαφρά.
Ρίχνω λίγο από το υλικό μου, το στρώνω.
Ανοίγω άλλο φύλλο πάλι λεπτό, το στρώνω τσαλακωμένο, ρίχνω υλικό.
Συνολικά έχω μέσα τρεις στρώσεις υλικό και συνολικά 5 φύλλα.
Τα μέσα φύλλα της πίτας πρέπει να είναι πιο λεπτά.
Ψήνω στους 200 βαθμούς για τρία τέταρτα.
Στο τελευταίο τέταρτο βάζω το ταψί μου να ακουμπάει στην βάση του φούρνου.
(Μην φοβάστε, δεν καίγεται ίσα ίσα θα κάνει το κάτω φύλλο τραγανό, τέλειο!!). 🥂

  • Μάνα... σε θυμάμαι να ζυμώνεις στη σκάφη το γλυκό ψωμί της εννεαμελούς φαμίλιας σου, σε θυμάμαι να πλένεις στη σκάφη ατελείωτα ρούχα με το σαπούνι που μόνη σου έφτιαχνες, σε θυμάμαι να μαγειρεύεις νόστιμα φαγητά και πίτες προσπαθώντας να μας χορτάσεις όλους, σε θυμάμαι να δουλεύεις στα περιβόλια ακούραστη και σιγοτραγουδώντας, σε θυμάμαι τις γιορτές να λάμπεις και να χαμογελάς με το μπλε ταγιέρ και το άσπρο πουκάμισο, 

    Σ ευχαριστώ που με γέννησες, που μας μεγάλωσες με τόση στοργή και αγάπη με αμέτρητα χάδια και φιλιά, έβρισκες πάντα χρόνο για εμάς, όταν είμαστε μικρά δεν ήξερες πολλά παραμύθια ήξερες όμως την μυθολογία και μας την έλεγες.

    Σ’ ευχαριστώ για τις αξίες που μας δίδαξες την αξιοπρέπεια, δοτικότητα, εργατικότητα, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, αγάπη και τόσα άλλα που απλώς τα είχες μέσα σου και τα πέρασες σε εμάς με υπομονή και τον ωραίο τρόπο σου να έχεις για όλα μια παροιμία ή ένα παράδειγμα...

    Ξέρω πως μας κοιτάς από κει ψηλά που είσαι γιατί σε βρίσκω κάθε μέρα μπροστά μου, σε κάθε μου βήμα.Λέω η μαμά μου πως το έφτιαχνε αυτό, τι απόφαση θα έπαιρνε γι’ αυτό, για κείνο... τι θα έλεγε... Χαίρομαι που σου έλεγα συνέχεια πόσο σε αγαπώ κι εσύ μ αγκάλιαζες και έλεγες κι εγώ σας αγαπώ όλα το ίδιο...

    Α ρε μάνα......

    mana
  • Why Cooking Is Therapeutic?

    When you intentionally cook a meal for yourself, you're working on something in your control, which can realistically be accomplished. In addition to the satisfaction of feeling like you've done something right, cooking can be therapeutic for your creative senses, as well. Cooking can also be a community-building exercise that helps you feel connected to the people you love.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ