ΠΡΑΣΟΠΙΤΤΑ

Πρασόπιττα Κλασσική
Φύλλο:
μισό κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
(εγώ εδώ έβαλα και μια χούφτα καλαμποκαλευρο),
ένα ποτήρι του κρασιού λάδι,
ένα σφηνάκι ξύδι,
ένα κ.γ. κοφτό αλάτι,
νερό 2 ποτήρια χλιαρό ή όσο πάρει
 
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά με τα χέρια.
Πρέπει να γίνει μια ζύμη που θα ξεκολλάει από τα τοιχώματα της λεκάνης, ούτε μαλακιά ούτε σκληρή.
Αφήνουμε σκεπασμένη 2 ώρες (σημαντικό).
 
Γέμιση:
Κόβουμε τα πράσα ροδέλες 1-2 πόντους, (4 πράσα),
ένα ματσάκι άνηθο,
ένα ματσάκι κρεμμυδάκια  φρέσκα ψιλοκομμένα (5-6),
φέτα 250γρ.,
γιαούρτι ένα μικρό κεσεδάκι ό,τι θέλουμε,
πιπέρι αρκετό,
αλάτι ελάχιστο (αναλόγως την φέτα),
ρύζι ένα σφηνάκι,
λάδι ένα ποτηράκι του κρασιού.
 
Σε κατσαρόλα ρίχνουμε ένα ποτηράκι του κρασιού λάδι, σοτάρουμε τα κρεμμύδια και τα πράσα.
Ανακατεύουμε μέχρι να πιούνε τα νερά τους
Κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε άνηθο, ρύζι, φέτα, γιαούρτι.
Ανακατεύουμε.
Στρώνουμε ένα μεγάλο φύλλο κατά προτίμηση σε ειδικό ταψί για πίτες.
Μετά λίγο λάδι, μετά ένα φύλλο ίσα με το ταψί.
Μετά την γέμιση.
Μετά πάλι ένα φύλλο ίσα με το ταψί, λάδι λίγο και τέλος ένα μεγάλο φύλλο να προεξέχει 5 πόντους από το ταψί (όπως και το πρώτο).
Πιάνουμε τα δύο φύλλα το πρώτο και το τελευταίο και τα ενώνουμε ελαφρά.
Λαδωνουμε καλά την επιφάνεια.
Σουσάμι από πάνω προαιρετικά στο τέλος.
Ψήσιμο 45 λεπτά στους 180 βαθμούς πάνω κάτω και στο τέλος δέκα λεπτά να ακουμπάει στην πλάκα του φούρνου.
Οι πίτες είναι έτοιμες όταν τις πιάνετε και κουνιούνται, δηλαδή έχουν ξεκολλήσει από το ταψί. 🥂

  • Μάνα... σε θυμάμαι να ζυμώνεις στη σκάφη το γλυκό ψωμί της εννεαμελούς φαμίλιας σου, σε θυμάμαι να πλένεις στη σκάφη ατελείωτα ρούχα με το σαπούνι που μόνη σου έφτιαχνες, σε θυμάμαι να μαγειρεύεις νόστιμα φαγητά και πίτες προσπαθώντας να μας χορτάσεις όλους, σε θυμάμαι να δουλεύεις στα περιβόλια ακούραστη και σιγοτραγουδώντας, σε θυμάμαι τις γιορτές να λάμπεις και να χαμογελάς με το μπλε ταγιέρ και το άσπρο πουκάμισο, 

    Σ ευχαριστώ που με γέννησες, που μας μεγάλωσες με τόση στοργή και αγάπη με αμέτρητα χάδια και φιλιά, έβρισκες πάντα χρόνο για εμάς, όταν είμαστε μικρά δεν ήξερες πολλά παραμύθια ήξερες όμως την μυθολογία και μας την έλεγες.

    Σ’ ευχαριστώ για τις αξίες που μας δίδαξες την αξιοπρέπεια, δοτικότητα, εργατικότητα, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, αγάπη και τόσα άλλα που απλώς τα είχες μέσα σου και τα πέρασες σε εμάς με υπομονή και τον ωραίο τρόπο σου να έχεις για όλα μια παροιμία ή ένα παράδειγμα...

    Ξέρω πως μας κοιτάς από κει ψηλά που είσαι γιατί σε βρίσκω κάθε μέρα μπροστά μου, σε κάθε μου βήμα.Λέω η μαμά μου πως το έφτιαχνε αυτό, τι απόφαση θα έπαιρνε γι’ αυτό, για κείνο... τι θα έλεγε... Χαίρομαι που σου έλεγα συνέχεια πόσο σε αγαπώ κι εσύ μ αγκάλιαζες και έλεγες κι εγώ σας αγαπώ όλα το ίδιο...

    Α ρε μάνα......

    mana
  • Why Cooking Is Therapeutic?

    When you intentionally cook a meal for yourself, you're working on something in your control, which can realistically be accomplished. In addition to the satisfaction of feeling like you've done something right, cooking can be therapeutic for your creative senses, as well. Cooking can also be a community-building exercise that helps you feel connected to the people you love.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ