ΧΟΡΤΟΠΙΤΑ ΜΕ ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ

Χορτόπιτα με άγρια χόρτα. Αυτή η λεπτομερής περιγραφή είναι αφιερωμένη στις νέες κοπέλες που ενδιαφέρονται να μάθουν από τις μεγαλύτερες.

Ξεκινάμε από το φύλλο.
Δύο ποτήρια αλεύρι γ.ο.χ.,
ένα ποτήρι νερό,
ένα ποτηράκι του κρασιού λάδι,
ένα σφηνάκι ξύδι,
ένα κ.γ.αλάτι.
 
Kάνουμε λακουβίτσα στο αλεύρι, ξεκινάμε από το λάδι, αλάτι, ξύδι νερό, ανακατεύουμε, ίσως χρειαστεί λίγο αλεύρι, ή ζύμη να ξεκολλάει από το τοίχωμα της λεκάνης, σκεπάζουμε με πετσέτα αφήνουμε στην άκρη μια ώρα.
Πλένουμε πολύ καλά τα χόρτα, λαγομαμάκια, λάπαθα κόκκινα και πράσινα, καυκαλήθρες (όχι πολλές γιατί περιέχουν καμφορά και πειράζουν) ένα μικρό ματσάκι, λίγα σέσκλα, μάραθο ένα ματσάκι μικρό, λίγο μυρώνι, άγρια πράσα και σχοινόπρασα (αν δεν έχετε ένα πράσο μεγάλο κομμένο, μαζί με τα φύλλα), κρεμμυδάκια φρέσκα τέσσερα. Αυτή την εποχή αυτά υπάρχουν αργότερα βγαίνουν παπαρούνες κ.ά.
Κόβουμε τα χόρτα κομμάτια 2-3 πόντους, τα κρεμμύδια και πράσα δύο πόντους.
Το μάραθο και το μυρώνι ψιλοκομμένο.
Σε κατσαρόλα ρίχνουμε δύο ποτηράκια κρασιού λάδι να ζεσταθεί, όχι να κάψει, ρίχνουμε μέσα τα κρεμμύδια και πράσα να ασπρίσουν ελαφρά, ένα σφηνάκι τραχανά ή ρύζι, μετά τα χόρτα ανακατεύουμε λίγο ίσα να μαραθούν εκτός από το μάραθο και το μυρώνι.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε τον μάραθο και το μυρώνι, ανακατεύουμε και ρίχνουμε πιπέρι αρκετό και αλάτι λίγο μισό κ.γ.
Στο σημείο αυτό αν θέλουμε ρίχνουμε τριμμένη φέτα, τότε προσέξτε το αλάτι. Το ταψί είναι 38 νούμερο.
 
Αφήνουμε στην άκρη και ετοιμάζουμε το φυλλο.
Αλευρώνουμε το τραπέζι και χωρίζουμε το ζυμάρι σε τέσσερα μπαλάκια, δύο μικρά, δύο μεγάλα.
Ξεκινάμε με ένα μεγάλο, το ανοίγουμε φύλλο (ας μην είναι στρογγυλό δεν πειράζει, θα το κουμαντάρετε) το στρώνουμε σε λαδωμενο ταψί, προτιμάτε τα ξέβαθα, να προεξέχει 3-4 πόντους, το λαδώνουμε ελαφρά, μετά ανοίγουμε φύλλο ένα μικρό μπαλάκι ίσα με το ταψι, το στρώνουμε, δεν το λαδώνουμε αυτό.
Τότε αδειάζουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας πάνω, το στρώνουμε.
Μετά ανοίγουμε ένα μικρό φύλλο ίσα με το ταψί και στρώνουμε πάνω στο υλικό, το λαδώνουμε.
Φτιάχνουμε και το τελευταίο μεγάλο μπαλάκι το στρώνουμε να προεξέχει και αυτό.
Πιάνουμε το πρώτο και το τελευταίο φύλο και το ενώνουμε σαν να το στρίβουμε αλλά μαλακά.
Μετά λαδωνουμε το τελευταίο με αρκετό λάδι (ένα ποτηράκι του κρασιού) και πιτσιλάμε με νερό.
Χαράζουμε την πίτα μόνο το πάνω φύλλο με κοφτερό μαχαίρι.
Ψήνουμε μία ώρα στους 180 βαθμούς.
Προσοχή, ένα τέταρτο πριν την βγάλουμε την κατεβάζουμε να ακουμπήσει στον πάτο της κουζίνας.
Αυτή η πίτα είναι τέλεια 🥂(ότι ερωτήσεις δεκτές).

  • Μάνα... σε θυμάμαι να ζυμώνεις στη σκάφη το γλυκό ψωμί της εννεαμελούς φαμίλιας σου, σε θυμάμαι να πλένεις στη σκάφη ατελείωτα ρούχα με το σαπούνι που μόνη σου έφτιαχνες, σε θυμάμαι να μαγειρεύεις νόστιμα φαγητά και πίτες προσπαθώντας να μας χορτάσεις όλους, σε θυμάμαι να δουλεύεις στα περιβόλια ακούραστη και σιγοτραγουδώντας, σε θυμάμαι τις γιορτές να λάμπεις και να χαμογελάς με το μπλε ταγιέρ και το άσπρο πουκάμισο, 

    Σ ευχαριστώ που με γέννησες, που μας μεγάλωσες με τόση στοργή και αγάπη με αμέτρητα χάδια και φιλιά, έβρισκες πάντα χρόνο για εμάς, όταν είμαστε μικρά δεν ήξερες πολλά παραμύθια ήξερες όμως την μυθολογία και μας την έλεγες.

    Σ’ ευχαριστώ για τις αξίες που μας δίδαξες την αξιοπρέπεια, δοτικότητα, εργατικότητα, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, αγάπη και τόσα άλλα που απλώς τα είχες μέσα σου και τα πέρασες σε εμάς με υπομονή και τον ωραίο τρόπο σου να έχεις για όλα μια παροιμία ή ένα παράδειγμα...

    Ξέρω πως μας κοιτάς από κει ψηλά που είσαι γιατί σε βρίσκω κάθε μέρα μπροστά μου, σε κάθε μου βήμα.Λέω η μαμά μου πως το έφτιαχνε αυτό, τι απόφαση θα έπαιρνε γι’ αυτό, για κείνο... τι θα έλεγε... Χαίρομαι που σου έλεγα συνέχεια πόσο σε αγαπώ κι εσύ μ αγκάλιαζες και έλεγες κι εγώ σας αγαπώ όλα το ίδιο...

    Α ρε μάνα......

    mana
  • Why Cooking Is Therapeutic?

    When you intentionally cook a meal for yourself, you're working on something in your control, which can realistically be accomplished. In addition to the satisfaction of feeling like you've done something right, cooking can be therapeutic for your creative senses, as well. Cooking can also be a community-building exercise that helps you feel connected to the people you love.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ